ناباوری

بیدار شو بیدار شو باید بری مدرسه دیرت میشه ها

مامی اخه قلبم درد میکنه خیلی درد میکنه

ای وای چرا؟ از کی درد میکنه ؟ باید زود ببرمت دکتر .

با گیجی و دست پاچه میره طرف تلفن که زنگ بزنه به دکتر گوشی رو بر میداره اما انگار چیزی توی ذهنش جرقه میزنه . بر میگرده دوباره کنار تخت خواب میپرسه

کبوتر کوچولو قلب کجاست؟ به مامی نشون بده ببینم

دست میره روی ناحیه شکم و مرکز درد رو نشون میده

اینجاست قلبم . اینجا درد میکنه

صورت عصبانیه اما به زور خنده رو داره کنترل میکنه .خدا میدونه توی دلش داره چی میگه. اما خودش رو کنترل میکنه و با حالت خشک و جدی میگه

داستان چوپان دروغگو رو برات چند بار تعریف کردم

مامی اینقدر

و دو تا دستا و دو تا پاها میره بالا چون هنوز تا ۱۰ رو یاد نگرفته

خب پس چرا دروغ میگی؟ من دیگه حرفات رو باور ندارم . خوب نیست یک کبوتر کوچولو از حالا برای مدرسه نرفتن دروغ بگه . بلند شو باید حاضر بشی

بلند میشه با دلخوری همچنان که دستش روی دلشه به سمت دستشویی میره اروم زیر لبش چیزی میگه که هیچ کی جز خودش نمیشنوه

اخه من دروغ نگفتم درد میکنه

لباسهاش رو میپوشه کیف مدرسه رو میندازه روی دوشش . صبحانه رو نمیخوره و میره توی حیاط کنار ماشین تا مامی بیاد

نیم وجبی از حالا میخواد سر منو شیره بماله . چه فکری هم به سرش زده منو بگو چه ترسیدم

وارد مدرسه میشه میره سر کلاس

۱ ساعت بعد

تلفم خونه زنگ میزنه گوشی رو برد میداره . بله ؟ چرا؟ چی شده؟ گفت درد داره فکر کردم از مدرسه داره فرار میکنه

دنبالش میره بغض گلوش رو فشار میده

کبوتر کوچولو ببخشید مامان اخه تو اشتباه گفتی قلب که اونجا نیست دخترکم

با بی حالی همچنان که ولو شده روی صندلی ماشین میگه

اخه خود شما همیشه میگفتی کبوترای من توی قلبمن توی دلم جا دارن خب منم قلبم درد گرفته دیگه مگه اینجا اسمش قلب نیست ؟

تازه به سادگی حرف کودکانه پی میبره دیگه اختیار اشک از دستش در میره و با صدای بلند میزنه زیر گریه

دخترم تو درست میگی .کوچولوی نازم حق با توست . من باید برات بیشتر توضیح میدادم

این داستان یک حکایت از گذشته های دور بود و حقیقی

حقیقتی که هنوز هم بارها و بارها به خاطر نرسیدن مفهوم اتفاق میافته اما به زیبایی دوران کودکی و محبت خالص مادری ختم نمیشه بلکه مولود هزاران هزار

مفهوم دیگری میشه که دیگه حتی در خیال و تصورت هم جا نداشته و تو اصلا بهشون فکر هم نمیکردی .

عجب دنیای پلیدیه

از این دنیای ننگین و دروغین عاصیم دیگر